Atlama ; belirli bir yükseklikten atlayýp, havada estetik hareketler yaptýktan sonra suya dimdik girmeye dayanan spor dalý. Genellikle balýklama yapýlan atlayýþ sýrasýnda ayrýca çeþitli cimnastik ve akrobasi hareketleri gerçekleþtirilir.
19. yüzyýla kadar atlama deyince akla gelen çivileme atlayýþlardý. Taklalar, burgular ya da ters atlayýþlar bilinmezdi. Daha sonra özellikle panayýrlarda gösteri yapan cambazlarýn gayretleriyle birbirinden ilginç atlama stilleri geliþtirildi. 1900'lü yýllardan itibaren atlama cimnastikle yüzmenin birleþtiði bir spor dalý haline geldi. Ýlk kez 1904 yýlýnda olimpiyat programýna alýnan atlamada yarýþmalar bugün iki dalda yapýlmaktadýr. Bayanlar 1912'den bu yana kule atlamada, 1920'den bu yana ise tramplen atlamada olimpiyatlarda yarýþmaktadýrlar. 2000 yýlýndan beri her iki atlama branþýnda senkronize (çiftler) atlayýþlar da düzenlenmektedir.
Tramplen atlama; yarýþmalarda tramplen atlayýþlarý, su yüzeyinden 1 ya da 3 metre yükseklikteki esnek sýçrama tahtasýndan yapýlýr. Yarýþmalarda en az üç hakem sýçrama, bedenin havadaki durumu, öngörülen haraketlerin yürütülüþü ve suya dalýþ gibi noktalarý dikkate alarak her atlayýþa puan verirler. Her atlayýþ için verilen puanlar toplanýr ve hareketin zorluk derecesiyle çarpýlýr. 11 atlayýþ sonunda en yüksek puaný toplayan sporcu birinci olur. Erkekler 5'i zorunlu 6'sý serbest toplam 11, bayanlar ise 5'i zorunlu, 5'i serbest toplam 10 atlayýþ yaparlar.
Kule atlama ; tramplenden farklý olarak üzerinden atlanan platform yaylanmaya müsait deðildir ve sudan yüksekliði 3-5-7-10 metredir. Sporcular tramplen atlamada olduðu gibi deðerlendirilen atlayýþ yaparlar.
Yarýþmalarda atlayýþlar altý grupta gerçekleþtirilir; ayrýca sabit platformdan el üstü duruþla atlayýþlar da yapýlýr.
